Boekscout Auteursblog - verhalen van en door auteurs

Beste lezeraarsEven een ander bericht dan u van mij gewend bent. Niet zozeer over mijn boeken. Maar dit keer een thema betreft het accepteren van kinderen die 'anders' zijn. Een zogenoemde label krijgen. Omdat mijn kind een TOS heeft, loop ik, onder andere, op tegen de gedachtegang 'labelen'. En daarom wilde ik daar ook graag een stukje over schrijven en mijn eigen visie daarop.Je kenthet vast wel: labelen, labelen, labelen. En dan bedoel ik geen label in jekleren, maar een label op iemand zijn voorhoofd. Tegenwoordig lijkt iedereeneen label te hebben, willen hebben, of moeten hebben. Er zijn zoveel hokjeswaar we in kunnen passen. Je zou bijna denken dat iedereen inmiddels wel in eenhokje zou zitten. Iedereen mankeert tegenwoordig toch wat? Entrouwens, wat als je ‘niks mankeert’? En je bent gewoon ‘standaard’? Wiebepaalt dan wat ‘standaard’ is? En heb je geen label? Dan is er vast ook welhet hokje: geen label. Fijn, zit je toch ook in een hokje.Zoals ik al zei, zijn er ongetwijfeld mensen die het fijn vinden dat hunkind een label heeft. Je kunt in sommige gevallen een excuus geven: sorry mijnzoon of dochter heeft…. Dus…Er zijn ook mensen die denken (en mensen denken graagvoor en over anderen) dat je het wel fijn vindt dat je kind iets mankeert en ineen vakje past. Kan die vader of moeder weer mooi de aandacht vragen! Of, diehebben weer wat bijzonders hoor! Die denken zeker dat hun kind autistisch is?Zal wel loslopen hoor, ik zie er niks van. Gaan kinderen vergelijken met jouwkinderen. Ook zo lekker irritant. Maar er zijn ook mensen die helemaal niet om labelen geven. Hun kind hoeftniet een vakje te passen, en zij willen geen excuus hoeven aan te voeren naarde buitenwereld. Maar toch past hun kind nu eenmaal in een van de vakjes die albestaan.Voor ouders is het soms fijn om erkenning voor een probleem te vinden. Hetmoedergevoel die je misschien al jarenlang vertelt dat er iets aan de hand ismet je kind. Dat je kind misschien anders is als een gemiddeld normaal kind. Ennee, we gaan maar even niet in de discussie wat gemiddeld en normaal is. Maarhet kan soms echt een zoektocht zijn. Het enige wat deze ouders graag willen,is weten wat er met je kind aan de hand is om je kind te willen helpen.Het kan zijn dat je kind niet lekker in zijn vel zit. En als je dat als oudersziet, is dat niet fijn, toch? Dan ga je op zoek. Je zoekt een labeltje. Niet omhet labeltje, maar om je kind.Even een persoonlijk voorbeeld. Over het vooroordelen en wel/niet mogen enwillen labelen met kinderen. Ik ben zelf niet zo van het labelen. Tenminste,niet om het als excuus te hoeven te gebruiken of aandacht te willen hebben.Maar als ik zie dat mijn kind niet lekker in zijn vel zit, dan wil ik tochuitzoeken wat daarachter schuil gaat. Zeker als je ziet dat dit niet even eenperiode is en misschien vanzelf weer over gaan, maar een jaar of zelfs langerkan duren.Neem bijvoorbeeld onze middelste zoon. Toen hij 2,5 jaar was, sprak hij noggeen woord. Alleen een paar klanken. Heel veel mensen, en zal echt wel goedbedoeld zijn, dat geloof ik, reageren van: ach, komt goed! Vast een beetjeeigenwijs! Of, op een dag gaat hij echt wel praten hoor en kletst hij de orenvan je hoofd. Maak je maar geen zorgen. Ik ken een kind die…. (nou ja… vul derest maar in).Heel goed bedoeld, maar mijn moedergevoel zei toch iets anders. En hoevaker ik deze reacties kreeg, hoe minder ik er maar over zei. En ik zag eenhulpeloos jongetje van 2,5 jaar, dat probeerde te praten tegen me. Hij stondmet zijn grote blauwe ogen voor me, zijn lippen bewogen, maar er kwam geengeluid uit. Verdrietig schudde hij zijn hoofd en liep van me weg.En ik dacht: wie zegt er dat mijn kind vanzelf gaat praten? Dus niet! Er isgewoon iets aan de hand en ik wil hem helpen! Dat is je moedergevoel, en diezitten niet vaak mis. Onze zoon heeft nu het labeltje een TOS(TaalOntwikkelinsStoornis). Ben ik blij met het labeltje? Nee? Maar wel blijdat ik het nu weet en dat ik tegen die mensen kan zeggen: mijn kind mankeertgewoon wel wat, NOU EN?Ook met onze oudste kwamen we er achter dat hij al jaren niet lekker inzijn vel zat. Het was niet even een periode wat vanzelf weer over zou gaan. Dusdan ga je toch wel op onderzoek uit om te kijken waar het probleem zit. En nietom weer een kind in een vakje te kunnen plaatsen, nee, maar om je kind tekunnen helpen. Want een kind ongelukkig zien, dat is een snee in je moederhart,geloof me.Sinds kort is gebleken dat hij een hoog IQ heeft. Volgens de orthopedagooghoogbegaafd. Ja hoor, hij mag het vakje Hoogbegaafdheid in. Yes weer een labelerbij! Lopen wij als ouders nu gelijk arrogant te pronken hiermee? Nee tuurlijkniet! We zijn gewoon blij dat we nu weten waarom hij zich zo rot voelde en datwe nu begeleiding kunnen krijgen hiervoor. Nogmaals, het gaat om je kind enniet om het label!Het jammere is dat mensen toch moeilijk vinden om daarop te reageren. Ookvast en zeker goed bedoelt….Maar of de ander er iets mee kan, is de vraag … Ishet moeilijk om gewoon te accepteren? Denken dat we misschien toch arrogantdenken te zijn, focus op bijzonderheden leuk vinden? Lekker fijn weer eenlabeltje op ons kind kunnen plakken? Dat hoogbegaafdheid een handicap is waarwe maar niet blij mee moeten zijn? Staan we te springen dan? (ja ergens wel,want we hebben het puzzelstukje gevonden!). Ik zou bijna niet meer durvenzeggen dat mijn zoon hoogbegaafd is (mocht er naar gevraagd worden). Een wereldwaarin ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ een norm is.Het is in dit geval een talent. Waarom wordt een voetbaltalent welgeaccepteerd en dit bijvoorbeeld niet? Goeie vraag wel. En wie geeft ons onzetalenten? Juist! Laten we proberen om iedereen te mogen zijn die ze zijn, metof zonder label. En erkennen dat iedereen anders is (gelukkig wel!). Eniedereen alles op zijn eigen manier doet.Mijn enezoon heeft een TOS, en mijn anderen zoon is hoogbegaafd. NOU EN…?! Lievegroet,Agnes

Zoals ik al eerder heb geschreven, zou het volgende boek de titel 'Kees en Luuk' krijgen. Een verhaal over 2 jongens die een vreemd geluid horen en op onderzoek uitgaan.Nu kreeg ik zopas een goede tip van iemand uit de boekenwereld: waarom 2 jongens en niet een jongen en een meisje? Tsja... waarom? Heb ik eigenlijk nooit over nagedacht. 2 vriendjes leek me gewoon leuk. Misschien heb ik ooit een onbewuste ouderwetse gedachte in mijn hoofd gehad dat jongens met jongens spelen en meisjes met meisjes? Dat is natuurlijk niet zo, maar dat is vaak het eerste wat in je op komt toch?Ik ben er verder over na gaan denken. En inderdaad... waarom geen jongen en een meisje? Want wordt het anders niet meer een jongensboek? Zullen meisjes niet snel dit boek krijgen voorgelezen? Ik denk dat ik zo'n boek ook niet snel voor mijn dochter zal kopen nee... Dus, met een jongen en een meisje als hoofdpersonage is dit boek aantrekkelijk voor beide! En... heb je ook een groter bereik. En daarmee bedoel ik dus niet voor de verkoop en dat het boek straks meer geld op kan brengen..Nee, jullie weten waarom ik deze boeken schrijf. Om kinderen te kunnen ondersteunen in een spraakprobleem. ja.. en ook daarom moeten de boeken geschikt zijn voor jongens en voor meisjes! Zeker als er niet echt voorleesboeken zijn die dit probleem extra ondersteunen. Dus vanaf nu gaan de jongens Kees en Luuk een jongen en een meisje worden. Kan met boeken en verhalen zomaar. Grappig toch eigenlijk! Ik heb heel variërend werk :) En zo zie je dat er nog veel kan veranderen voor een boek helemaal af is. Zelfs voor mezelf is het een verrassing hoe het boek uiteindelijk gaat worden. Je kan nog zoveel ideeën van te voren hebben en een voorstelling van het boek maken dat straks klaar is... Het kan blijven veranderen tot die tijd.Kees Krista Luuk Kim Koen Kiki Sjaak Moniek Kas Rik... wat doen we? Voor geschikte namen betekent het dat ik op zoek ben gegaan naar 2 namen die lekker klinken bij elkaar en niet te moeilijk uit te spreken zijn. Inmiddels ben ik er, met hulp van anderen, uit. Maar wat het gaat worden, dan verklap ik nu nog even niet.En... stiekem toch een beetje ouderwets: de jongensnaam moet voorop :) Welke 2 namen zouden jullie kiezen? Een naam moet beginnen of eindigen met een 'k''. Ben benieuwd! Wie weet krijg ik daarmee nog meer goede ingevingen en kan ik zomaar de namen weer veranderen. En worden jouw namen het nieuwe boek!Onder degene die nu de juiste namencombinatie raadt, verloot ik straks een gratis boek!

Vanaf vandaag is de BoekGoud-verkiezing gestart. Welk boek vindt het publiek het beste boek van 2018!?? Tsja... voor mij geen moeilijk keus natuurlijk! Eindelijk een boek op de mark voor kinderen met een spraak/taalprobleem. Er zijn natuurlijk wel boeken voor deze doelgoep, maar geen voorleesboeken met een bepaalde klank. Dit boek is dus uniek en daarom verdient het de publieksprijs! ja toch?Als je het hier mee eens bent, zou ik willen vragen om dat te laten zien om op dit boek te stemmen : "Visje Vinnengoud zoekt vriendschap"Ken je het boek niet, en ben je nieuwsgierig? Het boek is verkrijgbaar bij deze uitgeverij. Zelf heb ik ook nog boeken op voorraad of kan ik een boek voor je regelen, voor mensen die dit zelf kunnen afhalen bij mij.Het is niet alleen een boek voor kinderen met een spraak/taalprobleem, maar ook gewoon een heel leuk voorleesboek voor ieder kind! Geef dit boek meer bekendheid en geeft kinderen met een TOS meer hulpmiddelen.Dus... STEMvia deze link https://www.boekgoud.nl/stemmen/8862En alvast enorm bedankt!!

Al kleurend het nieuwe jaar begonnen! Even weer de penselen gepakt en aan de slag gegaan. Gelijk maar het goede voornemen oppakken! (jullie ook?) Stap voor stap komen we steeds verder. En omdat het nieuwe jaar net is begonnen, laat ik je vast een kijkje nemen bij een van mijn tekeningen. 2019: het jaar om met je talenten aan de slag te gaan. Blijf vooral bij jezelf!

Al schrijvend en tekenend vanachter mijn tafel, wens ik jullie allemaal een mooi en gelukkig 2019. Ik hoop van harte dat je het achterliggende jaar positief hebt kunnen afsluiten en het nieuwe jaar vol verwachting tegemoet gaat. Leef je wensen achterna en blijf je dromen volgen!Hier is het voornemen voor dit jaar om minimaal 2 klankenboeken uit te geven. Blijf mij dus ook vooral volgen in 2019.

Ja, hoe staat het nu met de zaken? Dat vraag je je misschien wel af...? Hier even een update van mijn kant.Inmiddels kan ik blij vermelden dat er al tientallen boeken zijn verkocht! Voor mij dus iets wat ik helemaal niet had verwacht. De verkoop gaat natuurlijk het hardst als het boek net uit is. Maar de bestellingen staan toch niet stil.Vandaag zag ik ook dat er digitaal een stukje in de plaatselijke krant is gezet! Super leuk dus!.En het andere boek dan? Daar wordt achter de schermen ook aan gewerkt. Niet zo heel hard eigenlijk. Stiekem minder hard dan ik had verwacht en gehoopt. Maar we gaan rustigaan verder. Het manuscript wordt opgestuurd met de tekeningen die al wel klaar zijn. En dan afwachten of het wordt goedgekeurd. Maar dat duurt vaak een tijd voor je iets hoort.Straks, als Marilène naar school gaat, zal ik er vast meer tijd in kunnen gaan steken. Het is namelijk niet even aan je boek werken. Je moet er echt even voor gaan zitten en de tijd nemen. In alle rust en stilte. Niet even tussendoor.Daarom zal het even wat stiller blijven op deze blog... De vorderingen lopen wat langzaam. Maar zodra ik weer wat te melden heb, dan klim ik weer achter de pc! Dus hopelijk toch tot binnenkort!

Even weer wat tijd nemen voor mijn volgende blog... Nee, ik heb niet zitten slapen :) maar de tijd ontbreekt nog weleens met 3 kinderen en een hond.Tussendoor probeer ik even weer wat aan de illustraties te doen. Maar daar moet ik dan wel even voor kunnen zitten en met kinderen om je heen is dat vaak wat lastig. 's avonds als ze op bed liggen? Helaas wordt het steeds vroeger donker en heb ik dan geen goed licht meer. 1x ging ik 's avonds even lekker aan de slag. De volgende dag zag ik mijn tekening, maar het resultaat bleek bij daglicht toch een beetje anders te zijn. Niet wat het moest zijn qua kleur en inkleur. Dus helaas, tekening naar de maan. Balen hor! Zit dan toch veel werk in. Maar het corrigeren kon helaas niet.Nu ben ik aan de slag gegaan met aquarell potloden. Erg handig dus.. eigenlijk verf je dan met potloden. geen gedoe met haartjes van de kwast of net niet strak de kleine details kunnen inkleuren. Het is even experimenteren (en ook dat kost tijd ;) ) maar het wordt, denk ik, wel wat. Het blijft proberen en Luuk heeft inmiddels alle kleuren haar al gehad...maar rood/bruin past toch het beste bij hem denk ik...mmmmVolgende week met de herfstvakantie zal er ook niet veel van komen als de kinderen thuis zijn. Maar we benutten alle mogelijkheden!

Zo.. na wat uren tekenen, stuffen, nieuwe lijnen zetten, en veel inkleurwerk zijn de eerste 4 tekeningen klaar! Maar daarmee zijn we er nog lang niet! Ik heb ongeveer 16 tekeningen nodig. En natuurlijk nog een cover (omslag). Dus we gaan nog meer uren tekenen, stuffen, nieuwe lijnen zetten en inkleuren! Doet me stiekem weer een beetje denken aan de kleuterschooltijd haha.Nu was ik al wat eerder begonnen aan de tekeningen. Dat zag je dus in de vorige blogs. En het daar met verf gedaan. Maar het nadeel van verf is, is dat je het niet kan uitgummen... en ja, dan is dat erg lastig als je denkt klaar te zijn en dan net even je kwastje verkeerd neerzet...grrr... En voor het geval dat mijn muren onder de verfspatjes komen, omdat ik daarover gefrustreerd raak..mmm… ben ik nu toch maar nieuwe tekeningen op een andere manier gaan maken. En dat werkt tenminste veeel minder frusterend!Maar zo zie je dat er in een boek nog best veel werk gaat zitten. Zeker als het uit veel illustraties bestaat. Daar sta je niet altijd bij stil als je een prentenboek in je handen hebt.De illustratie die je eerder hebt gezien bij een andere blog (van die 2 jongens), gaat iets anders worden. Hoe? Dat blijft nog even een verrassing!

Omdat het morgen wereld TOS-dag is, krijg je een rol menTOS bij je bestelling via mij!! Een actie die alleen nu geldt.Geef dus snel je bestelling door: r.janse@filternet.nlgroetjesAgnes

Een heleboel mensen hebben inmiddels mijn boek besteld en ook in huis. Nu ben ik natuurlijk heeeeel benieuwd wat jullie er van vinden! Van een aantal mensen heb ik al leuke reacties gehad. natuurlijk mag je ook negatieve feedback geven! Want ik ben van plan om nog meer boeken te schrijven en dan kan ik de reacties meenemen.Ook zijn er veel logopedisten en andere professionals die erg positief reageren op het boek en vragen of ik meer klankboeken wil schrijven.. Nou! Dat zijn we dus aan het doen. Ook een organisatie is geïnteresseerd om (veel) boeken af te nemen en het verstrekt aan de doelgroep. Dan wordt je werk wel beloond!!Dus laat graag een reactie achter! Mag gewoon door op dit bericht te reageren of desnoods via een pb of WhatsApp.groetjesAgnes

Hoi,Zoals ik in mijn vorige blog al vertelde, is het volgende verhaal al geschreven. Een boek waarin de k-klank centraal staat. Het boek gaat over 2 jongetjes, Kees en Luuk. Ze zitten heerlijk op een kleed buiten wat boekjes te lezen. Ze kijken samen in het boekje over vogel Puk. Maar dan opeens horen ze een raar geluid. Een soort getik. Waar komt dat vandaan? Kees en Luuk leggen de boeken aan de kant en gaan op onderzoek uit. Wat zou dat getik nu zijn? Spannend!

Zoals ik al in mijn welkomstwoord had geschreven: onze zoon Lennart heeft een TOS. Maar wat is nu precies een TOS? Als jullie beter begrijpen wat een TOS is, begrijpen jullie misschien ook beter de inhoud van het boekje. En waar ik voor schrijf.Wat is TOS? Een taalontwikkelingsstoornis (TOS) is een neurocognitieve ontwikkelingsstoornis. Dit betekent dat taal in de hersenenminder goed wordt verwerkt. Een kind met TOS heeft grote moeite met praten ofhet begrijpen van taal. De taal- en spraakontwikkeling verloopt hierdoor anders dan bij leeftijdsgenoten. Kinderen met TOS: horen goed; leren hun moedertaal langzaam en moeizaam; hebben een normale intelligentie; kunnen klanken en woorden moeilijk onthouden; hebben moeite met de grammatica; vinden omgaan met emoties lastig; hebben moeite met plannen. Taalachterstand of taalontwikkelingsstoornis?Een taalachterstand is niet hetzelfde als een taalontwikkelingsstoornis. Een taalachterstand kan ontstaan als een kind zijn moedertaal weinig hoort of spreekt. Door meer taalaanbod, haalt het kind de achterstand vaak weer in. Bij een taalontwikkelingsstoornis is er meer aan de hand. Er is iets mis met het aangeboren vermogen om taal te leren. Het proces van taalontwikkeling verloopt afwijkend doordat de hersenen taal niet optimaal verwerken. Alleen meer aanbod helpt dan niet. Er is een gespecialiseerd behandelaanbod nodig .TOS komt bij ongeveer 5% van de bevolking voor.Oorzaakvan TOS“ We weten dat TOS wordt veroorzaakt door een combinatie van genetische factoren en omgevingsfactoren”, legt onderzoekerPetra van Alphen uit. “Soms zijn ouders bang dat hun kind TOS heeft, omdat zijiets niet goed hebben gedaan. Ze denken bijvoorbeeld dat ze te weinig hebbenv oorgelezen. Dat is echt niet zo. Weinig voorlezen veroorzaakt geen TOS.”Hoe herken ik TOS? Praat je kind nog niet? Of heeft je kind moeite met praten of het begrijpen van taal? Het kan zijn dat je kind een taalontwikkelingsstoornis (TOS) heeft. Kenmerken TOS: Het kind kent weinig woorden. Het kind heeft moeite om op een woord te komen. Het kind is niet goed te verstaan. Het kind wordt boos als hij of zij niet begrepen wordt of anderen niet begrijpt. Het kind maakt korte zinnen of veel fouten bij het maken van zinnen. Het kind lijkt niet te luisteren. Het kind praat (nog) niet of weinig. Signalering Een vroegtijdige signalering van een TOS is van groot belang. Hoe langer men wacht met een gerichte interventie, hoe groter de problemen worden, zeker op sociaal-emotioneel gebied (Sanders, 2017). Onderstaande lijst is niet compleet en kun je niet zomaar een op een gebruiken om een diagnose te stellen ,maar je kunt de lijst wel gebruiken als aandachtpuntenlijstje. Waar je op kunt letten zijn de volgende zaken: Het kind heeft moeite om anderen te begrijpen en zichzelf begrijpbaar te maken. Het kind heeft een kleine woordenschat. Het kind heeft woordvindingsproblemen. Het kind is moeilijk te verstaan als het praat. Het heeft moeite met talige instructie. Het lukt het niet om talige opdrachten goed uit te voeren. Het kind heeft grote moeite met of kan geen samenhangend verhaal vertellen. Het kind vermijdt deelname aan klassengesprekken (het vindt adequaat reageren moeilijk door bijvoorbeeld woordvindingsproblemen). Het kind antwoord vaak ‘Ik weet niet’ op gestelde vragen, omdat snel antwoorden lastig is. Het kind is verbaal nauwelijks weerbaar en komt (daardoor) sneller in fysiek conflict. Het kind heeft weinig zelfvertrouwen. Sociale contacten verlopen zeer moeizaam. Kinderen met een TOS hebben het zwaar op school. Hun gedrag dat voortkomt uit ‘onbeholpenheid’ wordt vaak uitgelegd als moedwillig verkeerd gedrag. Uitspraken als het kind is niet gemotiveerd, het kind is chaotisch, het kind droomt veel, het kind heeft een kort lontje, zijn uitspraken die vaak gehoord worden. Op zich kloppen ze misschien wel, maar de onderliggende oorzaak wordt niet ontdekt. Motivatie: Kinderen met een TOS lijken ongemotiveerd. Ze hebben een negatief zelfbeeld, want ze merken dat veel zaken niet lukken die anderen wel goed afgaan. Bovendien krijgen ze vaak veel negatieve reacties van de omgeving en worden ze doorandere kinderen soms raar gevonden en buitengesloten of gepest. Meedoen in de talige wereld van het onderwijs is voor hen een constante strijd, die ze vaak verliezen. Op den duur stop je met proberen. Een talige opdracht zal negatieve gevoelens oproepen: angst (om weer te falen)boosheid, frustratie, schaamte, enz. Het gedrag dat daaruit voortkomt zal ook vaak negatief zijn: clowneskgedrag, storend gedrag. (Bron Kentalis en Gedragsproblemen in de klas)

Ja ja.. we gaan weer hard aan de slag! Zoals jullie lezen, kan het best een tijdje duren om een boek uit te geven. Dus daarom ben ik alweer hard aan de slag gegaan met het volgende boek.In dit boek staat de 'k'klank centraal. Voor jonge kinderen ook vaak een lastige klank. 'Kip' wordt vaak 'pip', en 'kom hier' wordt dan 'pom hie' en ga zo maar door. Omdat dit een klank is die de logopedist in de vroege behandeling aanpakt, heb ik dit verhaal ook aangepast naar de leeftijd. Een boekje die al begrepen wordt en leuk is voor 2- en 3-jarigen. Korte zinnen met niet te lange woorden. Veel herhaling in de komende zinnen.Een voorbeeld: Mama komt met een zak. Een zak met koek. Kees krijgt een koek. En Luuk krijgt een koek. Mmm…dat is lekker!Kinderen met TOS, en ook jongen kinderen, hebben baat bij korte zinnen en veel herhaling. In dit boek gaat dat heel duidelijk naar voren komen.De illustraties voor het boek ben ik zelf aan het maken. Het worden waarschijnlijk getekende plaatjes die geïntegreerd worden in foto's. Zo ontstaat er een leuk speels effectHet verhaal voor het boek ligt klaar. Met de illustraties ben ik bezig. En ja... als het boekje van Visje Vinnengoud een succes is, dan wil de uitgeverij hopelijk ook dit volgende boekje uitgeven!

Nu mijn boek officieel is verschenen, kunnen de mensen ook bestellen. Hoe zorg je ervoor dat de mensen bestellen? Juist, bekendheid aan het boek geven! Nu gaat het er niet om om zoveel mogelijk geld binnen te halen. Want van 1 boek schrijven, word je echt niet rijk! Maar omdat ik dit boek met een bepaald doel heb geschreven, wil ik in de eerste plaats mijn boek promoten bij deze doelgroep: kinderen die moeite hebben met de taal-spraak. Dus ga ik op zoek naar instellingen, organisaties, scholen, peuterspeelzalen, logopedisten die misschien interesse zouden hebben in dit boek. Ik denk zelf namelijk dat dit boek een meerwaarde kan geven voor deze doelgroep. Maar ja... vinden anderen (en vooral professionals) dat ook? Dat zou pas bewezen kunnen worden aan de hand van de bestellingen die geplaats gaan worden. En de eventuele reviews. En dat... dat is misschien wel het spannendste van het hele traject van dit boek!Ik zeg altijd: als verkoop ik er geen 1, dan is het al superleuk om een eigen boek te hebben en dat er een droom is uitgekomen. Maar... boeken schrijf je niet voor niks. Altijd met een bepaald doel lijkt me. En als dat ook nog een beloont wordt, dan is mijn doel dubbel en dwars bereikt! Stiekem hoop ik toch wel dat er misschien 5 mensen een bestelling plaatsen, heeeeel misschien zelfs 10? Misschien niet gelijk, maar de komende maanden? Ik heb echt geen idee! Daarnaast is het ook gewoon een leuk voorleesboek. Los van het doel als klankboek. Dus vaders en moeders, ook superleuk voor jullie kids!Spannend dus!Maar dezelfde vrijdag, mijn boek was nog maar 2 uur 'de lucht in' kwamen er al 10-tallen bestellingen binnen en hele positieve reacties... Echt.. ik was er stil van! Dit had ik eigenlijk niet verwacht. En waar ik nu het meeste vrolijk van word? Mijn portemonnee, eer en bekendheid...? Nee, maar van het feit dat er straks heel veel kindjes zijn die een leuk verhaaltje krijgen voorgelezen. En misschien kan bijdragen in de taal-spraakontwikkeling als dat nodig is.Lieve mensen, bedankt voor jullie aandacht voor mijn boek, de positieve reacties, en de bestellingen! Ik hoop dat er veel kleine mensjes met blije gezichten gaan rondlopen!! En plaats gerust een review bij de berichten of bij het boek in de webwinkel van Boekscout.lieve groet,Agnesps: inmiddels ben ik met het volgende klankboek bezig (de letter 'k'). Is heel lastig vaak voor kinderen. Denk maar aan 'kip', wordt bijvoorbeeld vaak 'pip". Ik houd jullie op de hoogte en blijf dus vooral lezen!En.. achter de schermen wordt er ook een roman gewerkt... maar waarover dat gaat, horen jullie ook nog wel een keer ;)

31 augustus komt in zicht! mijn boek zal dan de publiciteit ingaan! Ik laat het iedereen vast weten!! Ik ben van plan om ook een voorraad in huis te hebben. Voor de mensen die in de buurt wonen en willen bestellen; hebben ze gelijk mijn boek. Bestellen via de uitgeverij of een boekhandel kan ook, maar dan moet je wat langer wachten.Een week voor 31 augustus vertelt Boekscout mij: We hebben helaas je eerste proefexemplaar moeten afkeuren op kwaliteitsfouten. We hopen zo snel mogelijk op een nieuw inkijkexemplaar van de drukker. Die krijg je ruim voor 31 augustus. Mooi, denk ik! Een kleine tegenvaller, maar we hebben nog tijd zat. En liever een kwalitatief goed boek, dan snel een minder goed boek. Ondertussen krijg ik de eerste bestellingen al binnen. Wauw, denk ik. Dat is veel! Wat leuk! Hopelijk is het snel 31 augustus en kan ik mijn voorraad bestellen en gaan uitdelen.De week van 31 augustus blijft het wat stil bij Boekscout... ik heb niks meer gehoor van een goedgekeurd exemplaar. Na wat contact heen en weer begrijp ik dat er nog steeds geen goedgekeurd boek is. En de kans dat ik mijn eigen eerst exemplaar op 31 augustus in huis heb, wordt steeeeeds kleiner...Inderdaad het gaat niet lukken. we mogen wel de bestellingen vast doorgeven. Zodra het goedgekeurd is, gaan ze de deur uit. Een beetje baal ik wel hoor. Bestellen is al wel leuk, maar had liever een boek in huis gehad. ik had wat familie en vrienden uitgenodigd voor de 31ste. Even een feessie en mijn boek showen... maar dat heb ik afgezegd, want ik had nu geen boek om te laten zien. gelukkig kwamen er toch nog een paar lieve mensen een bloemetje brengen :) Een week later had ik ze dan toch in huis. dat is vandaag 7 september! Marco had de primeur om thuis als eerste het boekje te mogen voorlezen. En daar zaten ze dan...3 kleiner kleutertjes op de bank. 6 rode oren van het luisteren. hahahaha, lacht Lennart, een vis kan toch niet fietsen!!! En toch ook niet verven! Ja dat is de leukste bladzijde uit het boek, vonden ze!Dus mensen,,, degene die besteld hebben, kunnen de boekjes komen halen! En ben je nieuwsgierig geworden? Bestel dan gewoon het boekje bij mij. Maar ze zijn straks ook verkrijgbaar bij Boekwinkel De Parel!Een leuk boekje, met een leuk verhaal erin, maar ook waar een leuk verhaal aan vast zit!! Mis het niet!!!

Ja, daar zitten we dan. In Nederland het boek en in Oekraïne nog de illustraties. Hoe krijgen we die zo snel mogelijk in Nederland? Misschien per post/koerier? Zhenya gaat het voor me uitzoeken. Ze kan kiezen tussen de lokale posterij of via DHL. De lokale posterij geeft aan dat dat wel een week of 5 kan duren voor het in Nederland is... oke… poeh. Dan maar even bij DHL kijken. Ja met DHL kan het sneller. Maar daar zijn weer speciale papieren voor nodig. Een verklaring dat deze mogen gestuurd worden naar Nederland. Zhenya vertelde dat het niet nodig was, zij heeft ze toch zelf getekend? Maar dat was niet goed genoeg. Ze moeten dat eerst nakijken en uitzoeken. Ze zouden terugbellen, maar dat laat wat langer op zich wachten. En Zhenya probeert van haar kant druk uit te oefenen. Eindelijk iemand aan de telefoon. Of ze de foto's kan doorsturen naar een collega... Inmiddels een week later. Zhenya wordt weer gebeld: DHL heeft papieren nodig van het ministerie van Cultuur in Kiev. Ze moet kunnen aantonen dat deze verftekeningen de grens over mogen. Vervolgens heeft Zhenya gesprek met Kiev: Ze moet een foto maken van iedere tekening, naar Kiev komen met de tekeningen, betalen en dan zouden ze een paar dagen later de documenten in orde hebben.mmm... dat gaan we niet doen natuurlijk. Het is 2 uur rijden naar Kiev, 2 uur terug.. In Oekraine is een halve dag wachten niet ongewoon. En Zhenya moet er een vrije dag voor nemen.Misschien kunnen we kijken of er mensen binnenkort van Oekraïne naar Nederland reizen. Ik weet wel iemand, juf Oksana, maar dat zal pas eind augustus zijn... Hoe krijgen we die tekeningen nu heel simpel hier??!!Zhenya appt: ze weet mensen uit Dordrecht die begin augustus terugreizen. Joepie!! Dat zou mooi zijn. Ik licht snel Boekscout in en er wordt daarvan een nieuwe planning opgesteld met een nieuwe uitgiftedatum: 31 augustus. dat is dus 5 weken later dan eerst, maar goed... maakt niet uit! De illustraties komen via Dordrecht in Soest terecht bij de uitgeverij. En daar kunnen ze verder aan de slag met het opmaken van het boek. Nu wordt het wel heeeeel spannend! Hoe zal het boek er uit komen te zien?

Tussendoor ben ik bij Boekscout geweest om een contract te tekenen. En moeten er tussendoor nog wat gegevens doorgegeven worden. Hoe wil ik dat het boek wordt vormgegeven? Welke teksten moeten erop, bijvoorbeeld de achterkant.de deadline voor uitgiftedatum stond gepland op vrijdag 20 juli. Exact 5 maanden nadat ik het manuscript had ingestuurd.. jaja je leest het goed... 5 maanden!!! een boek is echt niet zomaar klaar! het meeste werk gaat toch in de illustraties zitten, zeker bij een prentenboek. De plaatjes zijn misschien soms wel belangrijker dan de tekst zelf. Ze zijn het aanzicht van het boek, geven de boek vorm en uitstraling en moeten het verhaal op de juiste manier uitbeelden. Kort en krachtige plaatjes. Zhenya had binnen de deadline de illustraties af. Het was flink zweten voor haar, maar ik ben trots op haar en ze heeft er toch maar tijd voor vrij weten te maken! Oke.. maar nu zijn de illustraties in Oekraïne.. hoe komen die dan bij de uitgeverij? We mochten ze inscannen of foto's van maken en digitaal doorsturen. Inscannen is de beste optie, dus Zhenya ging op pad voor mensen met een scanner. Maar niemand die haar wilde helpen. ook geen bedrijf die tegen betaling wat wilde doen voor haar.. snif... dat is helaas Oekraïne... Dan maar plan B. Foto's maken en doorsturen. Nu heeft Zhenya geen juiste camera hiervoor. Want foto's maken met je mobiel is niet goed genoeg.. De bestanden moeten aan een bepaalde grootte voldoen/pixels etc. En daarmee voldoet je mobiel niet. Dus ze moest op zoek naar iemand met een goede camera.ook hier heeft Zhenya veel tijd ingestoken! Ze heeft iemand gevonden!! En de plaatjes worden geschoten en op de mail naar mij gezet. Daarvandaan stuur ik ze weer door naar Boekscout. hehe… eindelijk... is ook weer goedgekomen! en nog binnen de deadline ook! op naar 20 juli!!maar... een mail van Boekscout volgt...: de foto's zijn eigenlijk niet goed genoeg. de belichting soms net een beetje anders. Dat gebeurt als je de camera maar een fractie anders houdt... en in een boek moet alles wel hetzelfde zijn qua kleurstelling enzo. Ze hebben het toch het liefst ingescand… tsja... en dat is nu juist het probleem!Hoe we dat nu weer gaan oplossen, schrijf ik in mijn volgende blog. Want... de deadline kan helaas niet meer gehaald worden...

Ja… hoe komen we aan die illustraties? op iedere bladzijde moet een illustratie komen.. Dat zijn toch wel zo'n 15 pagina's minimaal!Eens kijken hoever we zelf komen! Gewapend met een vel papier en een grijs tekenpotlood ga ik aan de slag.. Het is meer gummen dan tekenen.. de ogen van de vis scheef...pfff... en dan te bedenken dat die vis straks op iedere pagina natuurlijk wel exact hetzelfde moet zijn! mmm dat gaat me nooit lukken! Niet als ik het boek binnen een jaar wil uithebben! Ik plaats een bericht op Facebook. Wie wil mijn boek illustreren? (hopelijk ook weer niet voor al te veel geld, anders moet ik straks toeleggen). Er wordt zeker op gereageerd, maar hun manier van illustreren is eigenlijk niet mijn smaak.En toen bedacht ik me opeens iets! Zhenya!! Mijn Oekraïense zusje, zoals ik haar noem. ze was 10 jaar toen ze bij ons 8 weken in huis logeerde, in 1998. En ik herinner me nog dat ze zo ontzettend goed kon tekenen. Ik was 5 jaar ouder maar kon lang niet zo mooi tekenen als zij toen! ja, ik ga haar vragen! De kans is klein dat ze het doen, bedacht ik me. Zhenya woont bij haar moeder, die Parkinson heeft, in een flat op de 9de verdieping, zonder lift. Zhenya werkt 5 dagen in de week, maakt lange dagen. Als ze thuis komt, moet er eten gekookt worden, op zaterdag de boodschappen en huishouden.. En dan zou ze voor mij nog aan de slag moeten..Maar Zhenya neemt de opdracht graag aan! Hoe leuk is dat! En opeens bedenk ik me: de namen van de visjes in het boek... hoe leuk zou het zijn om een Nederlandse naam te doen en een Oekraïense naam!! En zo werd het idee van Vinnengoud en Vanja geboren! Een vriendschap voor altijd, net zoals tussen de auteur en de illustrator. Het boekje krijgt steeds meer vorm. Zhenya stuurt soms een tekening door, en wat ben ik blij met haar talent!!!Mijn verhaal is geschreven, en nu ga ik wachten tot Zhenya de tekeningen klaar heeft. Spannend!!

Ja...illustraties, daar moeten we ook over gaan nadenken... Of toch niet? Maar zou een uitgeverij dit niet zelf regelen..Geen idee! Ik weet echt niet hoe een uitgeverswereld in mekaar zit.dan misschien maar eerst kijken of er een uitgeverij is die iets in mijn prentenboek ziet.. Jep! Even googles wat er allemaal voor uitgeverijen te vinden zijn..Poeh.. daar wordt je na 5 minuten al gillend gek van! wat een soorten, maten en smaakjes in de uitgeverswereld! Tsja wat wil ik zelf eigenlijk? Een reguliere uitgeverij? kom ik vast niet zomaar tussen als debutant. Een POD-uitgeverij, of een boek uitgeven in eigen beheer...Wat een ingewikkelde wereld. Weet je wat? Ik schrijf er gewoon een aantal aan en dan zien we wel. Kan ik altijd nog mijn keuze maken.na het aanschrijven van verschillende uitgeverijen, krijg ik ook weer verschillende reacties. Vooral de reguliere uitgeverijen vinden mijn boek en idee prachtig!!! (tuurlijk :) ) maar ze krijgen al zoveel aanvragen dat ze 'nee' moeten verkopen.Dan op een dag, word ik gebeld door Boekcout. Zij zien kans in mijn boek en willen mij helpen het te realiseren! Joepie!!!! Het dringt nog amper tot mij door dat het is gelukt! Mijn kinderdroom komt uit. Huh... echt? maar dat is gaaf!!! Ik krijg aan de telefoon nog wat richtlijnen mee om mijn verhaal te verbeteren en of ik op zoek wil gaan naar een illustrator. Boekcout is een bedrijf die boeken digitaal opslaat en drukt. daarom hebben zij geen voorraad en kunnen per bestelling drukken. Ideaal voor een beginner. Want ik weet natuurlijk helemaal niet of er markt is voor mijn boek. Straks zit ik met een voorraad van 2000 boeken. Daar moet ik niet aan denken!oke.. het is duidelijk dat ik zelf moet gaan tekenen of een illustrator moet gaan zoeken.. poeh! met alleen schrijven, ben je er dus nog niet!

Ja, dan bedenk je je dat je zelf wel een klankenboek wilt gaan schrijven, maar waar begin je?Omdat Marilene op dat moment met de v-klank bezig was, heb ik die klank genomen. Eerst ging ik brainstormen welke woorden er allemaal met een 'v' beginnen. Nou... heeeeel veel dus ;) Ik heb er een heleboel opgeschreven en liep mijn woordenlijst eens na. mmm... misschien iets met een vis? ja, dat lijkt me wel leuk! Een visje moet natuurlijk een naam krijgen, dus eerst maar op zoek naar namen die beginnen met een 'v'. Nou dat zijn er best veel. Maar het moet wel lekker in de mond liggen en voor kinderen ook niet te moeilijk.. Viktor, Vanessa, Violetta, Vera en ga zo maar door... mmm een naam verzinnen kan ook!Ondertussen kijk ik mijn lijst woorden na, en al kijkend, vind ik mijn weg in een verhaal... Woorden rijgen zich vanzelf aaneen en er ontstaan eigenlijk al heel snel een verhaal. Het thema vriendschap lijkt me wel wat! Erg leuk en geschikt voor jonge kinderen. Iets wat ook lastig kan zijn in de wereld van TOS.De namen laat ik nog even voor wat het is... eerst mijn verhaal opzetten. Binnen een half uur heb ik een verhaal op papier... half A4-tje vol. Genoeg voor een prentenboek denk ik. Op elke bladzijde een paar zinnen en een leuk plaatje erbij... O ja... illustraties... mmm das ook wat! die moeten we ook hebben. Hoe werkt dat eigenlijk bij een boek schrijven?Daarover meer in mijn volgende blog! Blijf lezen!

Beste lezer,Wat leuk dat je geïnteresseerd bent in mijn weblogs!Ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Agnes Janse- van der Beek en getrouwd met Ronald. We hebben samen 3 kinderen van nu 7,4 en 3 jaar. En vergeet onze Roemeense adoptiehond Nora niet!Mijn oudste zoon Marco was een late prater. Tot zijn 2 jaar zei hij bijna nog niets. Totdat hij opeens 2 jaar en 2 maanden was. Er kwam opeens een hele zin uit zijn mondje rollen: mama moet eerst aarpels shillen, en koken en daarna opeten. Ik was helemaal verbaasd! Maar we zijn toch de logopedist op gaan zoeken en tot hij 5 jaar was, gingen we daar iedere week naar toe. Marco haalt heel erg de laatste letter naar voren, of het laatste deel van het woord. Bijvoorbeeld glijbaan, wordt glaanbij. Of kip wordt pip. (de p ook naar voren). Misschien wilde hij pas praten als hij zeker wist dat hij het kon?Daarna kregen we onze zoon Lennart. Bij Lennart was het weer een ander verhaal. Hij praatte helemaal niet. het leek wel of hij op slot zat. Soms probeerde hij mij een woord na te zeggen. Zijn lippen bewogen wel, maar er kwam geen geluid uit zijn mond. Hij schudde verdrietig nee, en liep weg. Er kwamen goedbedoelde adviezen van anderen: ach joh, dat komt nog wel... Maar mijn moederhart dacht toch wat anders. Lennart wil het wel, maar het lukt niet. Hij heeft hulp nodig. Vervolgens is hij met 3 jaar naar de vroegbehandeling gegaan. En daar is hij toch wel meer begonnen te praten. Al was het niet direct daar, dan zeker wel thuis. Hij ging de vreesdrempel over. Er werd bij Lennart TOS (TaalOntwikkelingsStoornis) vastgesteld. Toen hij 4 was, ging hij ook naar passend onderwijs. Sinds die tijd is zijn spraak met sprongen vooruit gegaan!Vervolgens hebben wij onze dochter Marilene. Zij is nu 3,5 jaar. Bij haar is het eigenlijk een beetje hetzelfde als bij Marco. Alleen zij blijft hardnekkiger de klanken niet goed zeggen. Bij haar merk ik ook dat ze het heel erg probeert. Haar mond gaat alle kanten op en zoekt echt de klank op, maar er rolt steeds een andere klank uit. Ook zij krijgt logopedie en misschien gaan we onderzoeken starten.Al onze kinderen worstelen dus met spraakproblemen. Krijgen logopedie. Tijdens logopedie krijgen we oefeningen mee naar huis. Vaak oefenen met een bepaalde klank. Veel woorden zeggen tegen je kind en dat ze het vooral horen. Bombarderen met klanken. Ik kreeg toen ooit een voorleesboek mee waar veel klanken in zouden staan, van de klank waar we toen mee bezig waren. Zelf vond ik dat erg tegenvallen en vroeg me af of mijn dochter het wel doorhad. En toen kwam bij mij het idee om zelf klankboeken te gaan maken. Leuke voorleesboeken waar vooral veel woorden in staan die met een bepaalde klank beginnen. Dus eigenlijk klank bombarderen via een leuk verhaal. Zo wordt logopedie nog leuker gemaakt en kan je kinderen ook uitlokken om woorden in t vullen. Maar dat is niet het eerste doel.Zo ben ik begonnen aan mijn eerste boek: Visje Vinnengoud zoekt Vriendschap.Het boek waar de v- en f klank centraal staat. Hoe het boek verder tot stand is gekomen, laat ik je lezen in mijn volgende blog! Dus kom vooral terug!!!groetjes Agnes